"प्लस टु पढ्दाको मेरो प्रेम सुरू भयो । अमेरिकामा पुगेपछि लिभिङ टुगेदरमा परिणत भयो । परिवारको कुरा मिलेर पनि हामीबीच दुरी बढ्यो । अन्ततः ७ वर्ष लामो सम्बन्ध टुट्यो । माया गर्ने, हात समाउने, स्पर्श गर्ने पहिलो व्यक्ति उही हुन्छ । जीवनमा त्यो अनुभूति पनि पहिलो पटक गरिन्छ । सायद त्यही मनोभावले होला पहिलो प्रेम बिर्सनै सकिदैन ।"
नेपाली सिने जगतमा 'बोल्ड एण्ड ब्युटिफूल' नायिकाको रूपमा परिचित छिन्- अशिष्मा नकर्मी । मनका कुरा निर्धक्क राख्ने उनी अहिलेकी चल्तीकी नायिका हुन् । रिचमण्ड एकेडिमीबाट एसएलसी र प्लस टु तहको अध्ययन पूरा गरेपछि सन् २००७ मा अमेरिका उडेकी अशिष्माले टेक्सासस्थित युएनटी युनिभर्सिटीबाट हस्पिटालिटी म्यानेजमेन्टमा ग्राजुयट गर्ने क्रममा ५ वर्ष अमेरिकामा बिताइन् । ३५ वटा म्युजिक भिडियो, ८ वटा नेपाली चलचित्र र १२ वटा नेपाल भाषाका चलचित्रमा अभिनय गरिसकेकी अशिष्मा नेपाल फिरेको साढे दुई वर्ष भयो । उनै अशिष्माले प्रेम, जीवन, यौन, करिअर र चलचित्र लगायतका विषयमा नरेन्द्र रौलेसँग गरिएको कुराकानी :
अमेरिकाबाट नेपाल फर्किन के ले प्रेरित गर्यो ?
म आफ्नो देशलाई एकदमै माया गर्छु । भाषा, संस्कृतिप्रति प्रेम छ । अमेरिकामा धेरै दुःख छ । जस्तोसुकै समस्या भए पनि मलाई नेपाल नै मनपर्छ । र, चलचित्रमा काम गर्न, आफ्नो भविष्य बनाउन, कलामार्फत् योगदान दिन म नेपाल फर्किएँ ।
अमेरिकामा ५ वर्ष बस्दा अन्य अवसरहरु नभेटेर हो कि, फिल्म क्षेत्र नै किन रोज्नुभयो ?
बुबाको नाम राख्न । रेडियो नेपालका अधिकृत तथा बाद्यबादक मनराजा नकर्मीको बिंडो थाम्न मैले यही पेसा रोजें ।
फिल्मी जगतमा आउनुअघि के बन्ने रहर थियो ?
म मिडियामै काम गर्न चाहन्थें । खासगरी टेलिभिजनमा काम गर्ने मेरो सोख थियो । तर बुबा भने मैले अरुको अन्तर्वार्ता लिएको भन्दा पनि मेरो अन्तर्वार्ता अरुले लिएको हेर्न चाहनुहुन्थ्यो ।
कस्ता खाले फिल्ममा तपाईलाई अभिनय गर्न मनपर्छ ?
लभ स्टोरी, मौलिक तथा ऐतिहासिक विषयवस्तुमा आधारित फिल्ममा अभिनय गर्न मन लाग्छ । टप हिरोइन नभए पनि राम्रो छवि भएको हिरोइन बन्न मन छ ।
अहिले कुन फिल्ममा व्यस्त हुनुहुन्छ ?
भर्खरै 'नभ्य' र 'लभ यु बाबा' को सुटिङ सकियो । 'अधकट्टी'को सुटिङ चलिरहेकै छ । अब सुवर्ण थापाको निर्देशनमा बन्न लागेको 'बाटो मुनिको फूल-२' को सुटिङमा लाग्दैछु ।
तपाईले कुन कलाकारलाई आफ्नो आदर्श मान्नुहुन्छ ?
मिथिला शर्मा र मह जोडी ।
फिल्मबाहेक अन्य केमा तपाईको सोख छ ?
बाजा बजाउन, गाउनमा सोख छ । तानपुरा, मादल, तबलाजस्ता केही बाजाहरु अलिअलि बजाउँछु । सितारमा मेरो बिशेष रुचि छ । यसैमा मैले जुनियर डिप्लोमा पनि गरेकी छु । यस्तै ७, ८ पढ्ने बेला होला मैले नेपाल भाषाको एल्बम नानुमा स्वर दिएकी छु ।
तपाईको जीवनको सबैभन्दा सुनौलो क्षण कुन हो ?
कक्षा ८ देखि १२ सम्म पढ्दाको क्षण सुनौलो लाग्यो । धेरै कुरा सिकियो, अनुभव लिइयो । साथीभाईहरुले सहयोग गरे । एक प्रकारले फड्को मारें । मैले बाटो पाएँ ।
छोरी भएर जन्मिएकोमा पछुतो लाग्छ कि लाग्दैन ?
परिवारमा हामी तीनजना दिदी, बहिनी भएकाले पहिले छोरा भइदिएको भए लाग्थ्यो । अहिले त्यस्तो महशुस हुँदैन । मैले राम्रो गरेर देखाउँछु भन्ने लाग्छ । आफूमा आत्मविश्वास, आत्मसम्मान, र हरेक परिस्थीतिसँग जुझ्ने क्षमता हुने हो भने अघि बढिन्छ ।
एक पुरूषले सिधै प्रेम प्रस्ताव गर्न सक्छ तर नारीले गर्न हिच्किचाउँछन्, हगि?
तर त्यो कुरा मेरो जीवनमा लागु हुँदैन । मलाई यदि कुनै केटा मन पर्यो भने म नै अगाडि प्रेम प्रस्ताव राख्नेछु । जस्तो कि, मैले पहिला गरेकी थिएँ ।
ए अहिले रिलेसननसिपमा हुनुहुन्छ ?
अहिले होइन । पहिलाचाहिँ थियो । प्लस टु पढ्दाको मेरो प्रेम सुरू भयो । अमेरिकामा पुगेपछि लिभिङ टुगेदरमा परिणत भयो ।
किन अलग हुनुभयो त ?
कुरा नै मिलेन । परिवारको कुरा मिलेर पनि हामीबीच दुरी बढ्यो । अन्ततः ७ वर्ष लामो सम्बन्ध टुट्यो ।
अहिले सम्झिदा कत्तिको पीडा दिन्छ ?
कतै न कतै त्यो कुराले बिझाउँछ । तर पनि मेरो आफ्नै उद्देश्य छ, योजना छ । रोएर बस्नुभन्दा आफ्नो करिअर राम्रोसँग अघि बढाएको राम्रो लाग्छ ।
सम्बन्धहरु किन टुट्ने रहेछन् ?
स्वार्थी भयो भने । र, दुई जनाबीच असमझदारी भयो भने पनि टुट्छन् । बढी अपेक्षाले पनि दुःख दिन्छ ।
पहिलो प्रेम बिर्सन सकिदैन भन्छन् नि । किन होला ?
माया गर्ने, हात समाउने, स्पर्श गर्ने पहिलो ब्यक्ति उही हुन्छ । जीवनमा त्यो अनुभूति पनि पहिलो पटक गरिन्छ । सायद त्यही मनोभावले होला पहिलो प्रेम बिर्सनै सकिदैन ।
त्यति लामो समय प्रेम सम्बन्धमा रहनुभयो । पछि लिभिङ टुगेदर पनि बस्नुभयो । परिवारले असहमति जनाएन ?
मेरो घरमा स्वतन्त्रता थियो । म आमालाई भनेरै डेट जान्थें । मेरो ब्वाइफ्रेण्ड घर अगाडि बाइक लिएर आउँथ्यो । कत्ति अफ्ठ्यारो महशुस भएन । तर मैले त्यो स्वतन्त्रताको कहिल्यै दुरुपयोग भने गरिनँ । तपाईको अनुभवमा प्रेम के रहेछ त ?
भावना हो । कल्पना हो । र, एक अर्काप्रतिको बुझाइ हो ।
जीवनलाई कसरी हेर्नुहुन्छ ?
दुःख र सुखको मेल हो । अंग्रेजीमा एउटा भनाइँ छ, 'लाइफ इज् नाइदर ब्ल्याक नर ह्वाइट्, इट् इज् ग्रे ।' जीवन सोचे जस्तो कहिल्यै हुँदैन ।
सेक्सप्रति तपाईको बुझाइ के छ ?
सेक्स लाइफ साइकल हो । समाज चलाउने साइकल । र, यो अनुशासन पनि हो । नत्र त वेश्यावृत्ति भइहाल्यो नि ।
तपाईको सेक्स अनुभव कस्तो रह्यो ?
मलाई यो प्रश्न नै गलत लाग्छ । मैले अघि नै भनिसकें नि, म कसैसँग लिभिङ टुगेदरमा थिएँ । बाँकी कुरा आफै बुझ्नुहोस् न ।
भगवानमा कत्तिको विश्वास गर्नुहुन्छ ?
गर्छु ।
मन्दिर जानुहुन्छ ?
जान्छु ।
मन्दिर जाँदा टुँडालहरुमा भगवानले सेक्स गरेको दृश्य राखिएका हुन्छन् । किन होला ?
मैले मन्दिरका टुँडालमा त्यस्ता दृश्य हेरेको छु । संसार नै त्यसरी टिकेको छ । सेक्स नै जन्मको विन्दु भएकाले राखेको होला ।
आस्थाको मन्दिरमा त्यस्ता दृश्य राख्नु उपयुक्त होला र ?
यसबारेमा विस्तृत अध्ययन त गर्नैपर्छ । मलाई त्यति धेरै ज्ञान छैन । तर नकारात्मक रुपमा भने लिएको छैन । आज हजुरबालाई सोध्नुपर्ला । ९हाँस्दै ......)
टुँडालका दृश्यमा कामसुत्रको सबै आसन देखाइएको छ नि, हाम्रोजस्तो समाजमा एउटी नारीलाई तीन-चार जना पुरूसले सेक्स गरिरहेको दृश्य किन मन्दिरमा राखिएको होला ?
मैले इतिहास पढेअनुसार, पहिले एक समाजमा छोरी मान्छे कम थियो । तीन-चारले एक जनासँग विहे गर्थे । अर्को समाजशास्त्रीय चिन्तनअनुसार एक जनाले एउटी विहे गर्यो भने जग्गा पनि बाडिने भयो । त्यसैले जग्गा नबाडियोस् भनेर दुई-तीन जनाले एउटी विहे गरेकेा किताब पढेकी छु । तर एकिन कुरा मलाई थाह छ, भोलिपर्सी रिसर्च गरेर तपाईलाई बताउँला ।
नारीको जीवनमा भर्जिनिटीको महत्व के हुन्छ ?
(केही बेर सोच्दै.....)
गम्भीर बन्नुभयो त ।
यस्तो विषयमा गम्भीर बन्नैपर्यो नि । सायद समाजले गर्दा होला । पुरुषप्रधान समाज भएर होला ।
पुरुषहरुले विवाह गर्दा वा शारीरिक सम्बन्ध राख्दा भर्जिन खोज्ने गर्छन् । तर नारीले किन पुरुषलाई भर्जिन खोज्दैनन् ?
म त यस्तो कुरामा ख्यालै गर्दिनँ ।
परपुरुष, परस्त्री सम्बन्ध तपाईलाई कस्तो लाग्छ ?
गर्दिनँ । मेरो बुढाले भोलि गएर परस्त्रीसँग सम्बन्ध राख्यो भने झगडा गर्दिनँ तर कुराकानी चाहिँ गर्छु ।
वास्तवमा मानिसहरुले किन परपुरुष, परस्त्री सम्बन्ध राख्छन् होला ?
पहिलो कुरा त एकअर्काप्रति समझदारी नभएर नै हो । सेक्स फ्रिडम खोजेर, एक अर्कालाई समय नदिएर, रुचि र चाहना नबुझेर पनि होला ।
तपाईका फ्यानहरु कस्ता खाले छन् ?
टिनेजदेखी बुढापाकासम्म । सबै खाले छन् । फेसबुकबाट धेरै साथीहरु पनि बनाएको छु । कति राम्रो नियतले बनाउँछन्, कतिले भने नकारात्मक नियत पनि राख्छन् ।
अचेल युवा, युवतीले गाँस्ने सम्बन्धहरु कस्ता लाग्छन् ?
आज फेसबुकमा चिनजान भयो । भोली लभ, पर्सि ब्रेकअप । यस्तो लाग्छ, फेसबुक बन्द भयो भने मित्रता पनि बन्द हुन्छ जस्तो ।कत्तिको रुनुहुन्छ ?
रुन्छु कुनै बेला । पछिल्लो पटक आलोक नेम्बाङको मृत्युमा रोएँ । उहासँग काम गर्ने ठूलो इच्छा थियो । त्यो पूरा भएन । त्यो मामलामा अभागी ठान्छु ।
लोग्ने मान्छेले रुनु हुन्न भन्ने मान्यता छ । साँच्चै लोग्नेले रुनुहुन्न र ?
बकवास कुरा हो । लोग्ने मान्छे झन् संबेदनसिल हुन्छ । बाहिरबाट हेर्दा कठोर देखिएपनि भित्र कोमल हुन्छ । म त भन्छु, रुनुपर्छ ।
मृत्युदेखि डर लाग्छ ?
लाग्दैन । विकासानन्दको भनाइ सम्भिmन्छु, 'हामी बाँचिरहेका छैनौं । बाँच्ने कोशिस गरिरहेका छौं । जुन दिन मर्छौ त्यो दिन हाम्रो जन्म हुन्छ ।' तैपनि मृत्यु सरल होस् भन्ने मेरो चाहना हो ।
पुस्तकहरु पढ्नमा कत्तिको रुचि छ ?
मलाई जीवनी पढ्न मनपर्छ । जीवनीबाट म प्रेरणा पाउँछु । पछिल्लो समय बिनोद चौधरी र हरिबंश आचार्यको आत्मकथा पढें ।
आफै फिल्ममा खेल्नुहुन्छ । अरुका फिल्महरु चाहि कत्तिको हेर्नुहुन्छ ?
सबै प्रकारका फिल्म हेर्छु । अझ विशेषगरी प्रेम कथामा आधारित र राम्रा अभिनय भएका हेर्न मन लाग्छ । ओस्कार जितेका फिल्महरुको लिस्ट हेर्दै धेरै फिल्महरु हेर्ने गर्छु ।
एउटा नायिकामा नभइ नहुने गुण के के हुन् ?
हरेक पेशामा नभई नहुने पहिलो गुण हो, मानवियता । नत्र कसैको पि्रय भइदैन । त्यसबाहेक बुझाई, मीठो बोलीवचन, अध्ययन हुुनुपर्छ ।
नेपाली र नेपाल भाषा बाहेक अन्य भाषाका फिल्ममा खेल्ने प्रस्ताव आयो भने स्वीकार्नुहुन्छ ?
त्यस्तो अवसर आयो भने झन् आफूलाई भाग्यमानी ठान्छु । सबै भाषाको खेल्छु नि ।
फिल्ममा आउन चाहनेहरुलाई के सुझाव दिनुहुन्छ ?
ठूलो अपेक्षाले जे कुरामा पनि दुःख दिन्छ । अध्ययन गरेर, बुझेर आउनुहोस् । आफूमा आत्मविश्वास बढाउनुहोस् । कसैको भर परेर नआउनुहोस् ।
तपाई कस्तो स्वाभाबको व्यक्ति ?
म स्टे्रटफवार्ड छु । मन लागेको कुरा अगाडि नै भन्छु । मनमा कुनै पाप छैन । सिधासिधा कुरा गर्छु । म आफुलाई सरल नै ठान्छु ।
महिला आरक्षणका वारेमा के भन्नुहुन्छ ? हरेक कुरा आरक्षण खोज्नु कत्तिको जायज हो ?
मलाई पटक्कै विश्वास छैन । आरक्षण खोज्नु त परनिर्भर बन्नु हो । यसले गर्दा सिर्जनसिलता मर्छ । महिलाहरुमा प्रतिस्पर्धा गर्ने बानी नै हुँदैन ।
नेपाली हिरोइनहरुको पारिश्रमिक त्यति धेरै छैन । तर फूर्तिफार्ती निकै देखिन्छ नि । कसरी खर्च चलेको होला ?
मेरो हकमा भन्नुहुन्छ भने, म काठमाडौंको लोकल बासिन्दा हो । खान, बस्न गार्हो छैन । यहाँ 'सो बिज' का रुपमा देखावटी बढी हुन्छ । तर म त्यस्तो गर्दिनँ । पारिश्रमिक पाउनु मेरो हक हो । कसैको लुटेको होइन । त्यो लिन चाही म छाड्दिनँ ।
तपाईको मासिक खर्च कति हुन्छ ?
आम्दानीमा भर पर्छ । यत्ति नै हुन्छ भन्ने छैन । कुनै बेला कम, कुनै बेला बढी हुन्छ ।
तस्वीरहरुः अशिष्मा एवं एजेन्सीहरु
स्रोत - नेपालीपत्र भिडियो हेर्न तल क्लिक गर्नुहोस :
Post a Comment